W Polsce jako potencjalne środowisko do tworzenia składowisk odpadów promieniotwórczych są rozważane cechsztyńskie złoża solne i to zarówno wysadowe, jak i pokładowe. Cechsztyńska formacja solonośna występuje pod powierzchnią ok. 2/3 obszaru Polski, jednak przeważnie na głębokości około 5–7 km. Do górniczego udostępnienia nadają się jedynie niektóre struktury solne, które w pasie wału kujawskiego przebijają nadległe formacje skalne, tworząc wysady solne, oraz pokłady soli zalegające na głębokości 500–2000 m p.p.t. na obrzeżach basenu cechsztyńskiego:

Wybór struktury skalnej do budowy głębokiego składowiska wypalonego paliwa i odpadów wysokoaktywnych w Polsce o bezpiecznym składowaniu odpadów promieniotwórczych decyduje wybór właściwego miejsca składowania oraz zastosowanie odpowiedniego rozwiązania technologicznego, dostosowanego do lokalnych warunków przyrodniczych. 

Podstawowym zagadnieniem decydującym o możliwości wykorzystania złóż soli do budowy SOP jest zagrożenie ze strony wód okalających złoże, wobec którego głównym zabezpieczeniem pozostają nieprzepuszczalne calizny ochronne wokół składowiska oraz wodoszczelne, pionowe wyrobiska udostępniające, chroniące przed ruchem wód. Wysadowe złoża soli, dzięki otulinie skał ilastych, która osłania rozpuszczalne sole przed dostępem do nich wód podziemnych, przetrwały do czasów współczesnych. Daje to duży stopień gwarancji, że wysady, w których będzie założone SOP, obejmujące jedynie znikomy procent objętości wysadu, przetrwają okres wymagany do osiągnięcia bezpiecznego poziomu promieniowania jonizującego. Warunkiem jest dobór odpowiedniej głębokości lokalizacji składowiska pod stropową półką bezpieczeństwa, uwzględniający występowanie zjawiska halokinezy.

Ze względu na stateczność wielkogabarytowych wyrobisk funkcyjnych maksymalna głębokość składowania odpadów wysokoaktywnych generujących ciepło nie powinna przekraczać 1000 m. Głębokość ta została wyznaczona w odniesieniu do warunków składowania w pokładowych złożach soli regionu gdańskiego, gdzie gradient temperatury górotworu jest niski (ok. 0,01°C/m), wobec czego na głębokości 1000 m temperatura wynosi ok. 20°C. W wysadach solnych i złożach pokładowych na monoklinie przedsudeckiej na tej głębokości temperatura wynosi ponad 40°C, co oznacza ponad 4-krotnie większą szybkość pełzania.

źródło: "Przegląd Geologiczny, vol. 57, nr 9, 2009"
pobierz całość: pobierz dokument